Dag Dory

Gisteren hebben we afscheid genomen Dory. Ze staat nog steeds te koop hoor! Dus als jullie interesse hebben, doe een bod!!! Dory staat geparkeerd bij collega Herb en zijn vrouw Sue. Die wonen vrijstaand, hebben veel land om het huis en er was daar een mooi plekje beschikbaar.    Ik had echt de hoop, dat we niet eens naar Herb hoefden te rijden. Vrijdag in de vooravond hadden we al kijkers. Die leken echt zin in Dory te hebben. De man was net gestopt met werken. Hij vertelde dat hij de hele winter de tijd had, om Dory eens grondig onderhanden te nemen en rijklaar te maken voor volgend jaar. De man had er oren naar…. En zou zaterdag in de loop van de dag bellen met het antwoord. Zaterdag duurde en duurde en je zit te wachten op het verlossende woord, Dat kwam niet, een slecht gevoel hierover wel.  Zaterdagavond dan het belletje. Hij mocht Dory niet kopen van z’n vrouw!!!!  Wat moet je daar over zeggen? Hierna heeft Matthys zijn collega gebeld en een afspraak gemaakt om Dory zondag te brengen. Vanaf 13.00 uur zijn we welkom. Als we er aankomen zijn Herb en Sue nog niet thuis. Dan na een paar minuutjes wachten, maken we kennis met hen. Lieve mensen, laten vol trots hun nieuwe huis en bijbehorend land/tuin zien. Prachtig wonen ze. Hier kan Dory voorlopig uitrusten van de 10000 miles, die ik met haar heb afgelegd. Als ik Dory op het gras, vooraan de weg heb geparkeerd en een zoveelste laatste rondje op eventuele spullen die er nog uitmoeten heb gedaan, willen we weer gaan. Maar Herb heeft zin in een paar burgers en vraagt ons wat mee te eten. Dat doen we. De bbq gaat aan, er komt veel vlees op en Sue is in de keuken, van alles en nog wat aan het klaarmaken. Resultaat… Een tafel vol eten en we zitten er een paar uur. Er is teveel eten en kunnen het lang niet op. Maar we hebben het er goed en een gezellig gesprek. Dan is het tijd om te gaan. Ik kijk nog even achterom naar Dory, maar ze is al uit beeld. Dag Dory, zeg ik en moet slikken…....

Gisterenavond zijn we weer naar de bowling geweest. Ik wil het er verder niet over hebben! WAT SLECHT!! Ina en Matthys hebben lol, ik baal! Vanmorgen hebben we het Capitol, hier in Harrisburg bekeken. Veel pracht en praal, beelden, muurschilderingen en historie. Je kunt er een soort tourtje boeken met een gids, maar wij hebben daar geen zin in en maken zelf een rondje. Straks maar met m’n koffer spelen, troep erin en het huis door, opzoek naar spul dat weer mee terug moet naar Nederland.

Reacties

Na het posten van mijn vorige verhaal, zijn alle reacties van jullie in de bedank vorm. Dat waardeer ik zeer natuurlijk, maar ik liep met het idee, om hier nog een laatste verhaaltje vanuit de USA te maken (deze dus) en ook nog een van de eerste dagen thuis. Even wat cijfers over mijn blog. Op de avond van 29 mei, schreef ik mijn eerste korte verhaaltje (thuis op de bank) De teller staat nu op 47 verhalen, 275 foto’s en wat ik het leukste vindt: 519 reacties! Jullie hebben je best gedaan. BEDANKT! Veel van die reacties hebben me natte ogen bezorgd. Andere een lach! Lieve, aanmoedigende, strenge, emotionele, ongelooflijke mooie woorden en verhalen, die ik nog zo af en toe eens inkijk. Er zijn reacties, die me (na het toch al een aantal keren gelezen te hebben) weer natte ogen bezorgen. Die hebben zo’n lading….. zo’n gevoel, hebben de juiste snaar bij me geraakt! BEDANKT!!!!