Vliegenmepper

We staan op Capitol KOA, vlak bij DC, zoals de Amerikanen het noemen. Het komt met bakken uit de lucht vallen…. Regen dus, terwijl jullie in Nederland hitte hebben, is het hier koel 27 graden Celsius! Morgen gaan we met de shuttle van de camping DC bekijken. We vertrekken om 09.00 uur, worden een uurtje later afgezet en in de middag rond 17.00 uur weer opgehaald. Je kunt dus je eigen ding doen, die dag.

Vanaf New York, zijn we naar een camping in Coatesville gereden. Vlak bij Philadelphia! We zijn de stad niet in geweest, maar hebben op de camping kennis gemaakt met Bob, verloor zijn gezichtsvermogen in Vietnam, Mary (don’t buy their firewood, it won’t burn) en Jo(de stille). Hebben daar een leuke avond gehad. Gelachen en over mijn reis verteld, de tegenstellingen in dit land en de verschillen met thuis. Bob en ik konden het wel vinden samen. We hebben een zelfde soort gevoel van humor. Het is vol op de camping. Veel Amerikanen houden ervan om in het weekend een camping op te zoeken. Het genoemde drietal, woont slechts 8 miles van de camping af, maar ze vinden het er mooi en genieten. In het begin dacht ik, wat een vreemd kereltje (Bob). Wist toen zijn naam nog niet, maar het aanmaken van het vuurtje in de firering, leek op een handeling van een dronken persoon. Maar als je bijna niets ziet, alleen wat schimmen en schaduw, kan ik me voorstellen dat je bij het aansteken van een kartonnetje, of het inschenken van een glaasje wijn, wat moeite hebt. Aan de andere kant van ons, stond een sportief gezin. De hele dag voetballen, honkbal, of andere sportieve bezigheden. Vader, moeder, opa en kinderen hadden een leuke zaterdagavond. Ze speelden een spelletje honkbal en Ina en ik keken, terwijl we zaten te eten. Als opa (die ook scheidsrechter speelde) iets zei, dan was het ook zo. Geen gepiep, of gezeur van de kinderen. Wat de scheids beslist, is zo…. Kunnen veel beroepssporters nog iets van leren. Wij hebben genoten van hun spelletje. Daarna kennis gemaakt met het drietal. We waren wat luidruchtig geloof ik, maar op tijd zijn we gestopt en in Dory gaan zitten. Het was mooi voor die avond.

Zondagmorgen braken de meeste campeerders op. Overal opruim activiteiten. Je moet voor 12.00 uur de camping verlaten en volgens mij, wachten die Amerikanen tot 11.55 uur.. hihihi Wij gingen er vandoor naar de camping bij Wasinghton DC. Onderweg, gaan we lekker…. Mooie natuur, de bekende bossen, meertjes , rivieren en beekjes en plotseling sta ik voor de stad Baltimore. Wat een ongelooflijke k.t wegen hebben ze daar!! We beginnen met de buitenwijken. Armoe, veel dicht getimmerd en je hoopt dat je door kunt rijden… Hier wil je niet zijn…. Wat een armoe-stad. We gaan richting centrum en uiteindelijk uit de stad. Als we de interstate op moeten en ik gas geef, horen we een hels kabaal onder Dory vandaan komen. Ik trap vol op mijn remmen en ga de pechstrook op. Stap uit en zie de uitlaat van Dory, aan de achterkant op het asfalt liggen. De ophangbeugel is afgebroken…. Ik zoek in Dory naar iets op de boel weer op te hangen, maar wat. Ina ziet de vliegenmepper. Die heb ik op route66 gekocht, heeft een metalen handvat en gaat ons uit de brand helpen. Ik heb gelukkig ook een tang, waarmee ik het ijzer kan doorknippen. Kruip onder Dory. Ina trekt de uitlaat omhoog en ik knoop het spulletje weer vast! Binnen tien minuten rijden we we weer, op weg naar de camping. We hoeven niet meer zover, ongeveer 15 miles. De uitlaat hangt perfect aan de vliegenmepper en we komen ongeschonden aan op de camping.

Helaas ging er vandaag geen shuttle naar de stad, maar daardoor konden we wel een beetje aan de uitlaat prutsen en ook de remmen zijn weer ontlucht. Morgen gaan we Obama in het Wittehuis een handje geven. Zal wel weer een dag van veel foto’s worden.