Washington PA - Washington DC - Harrisburg

In mijn laatste verhaal schreef ik, dat ik onderweg zou gaan naar Harrisburg, vanaf Washington PA. Het werd anders. Op die camping daar, heb ik in de stromende regen wat stukjes vlees op de bbq gehad. Wel binnen opgegeten hoor! Ben niet helemaal gek!! Al dachten mijn buren er anders over die avond. Stom verbaasd waren ze, dat er uit mijn firering, rookpluimen kwamen tijdens de regen en onweersbuien, die ik daar had. Toen het eten eenmaal op was en ik een spelletje op de laptop aan het doen was, werd ik gebeld op mijn Amerikaanse telefoon, door een onbekend nummer. Dit gebeurde wel vaker en als je dan opneemt, krijg je een bandje en betaal je direct, gesprekkosten..  Daar had ik van geleerd, mijn beltegoed, was een keertje op, dus…. Wegdrukken dat gesprek. Maar dit was een volhouder. Bij de derde keer besloot ik toch maar op te nemen. Het was Matthys, die belde met de telefoon van een collega. Zijn batterij was leeg. Of ik hem op wilde halen van Dulles airport, Washington DC… Dan hoefde hij geen vier uur te wachten, op een overstap en dat leek hem en mij een gezellig plan met een ritje van 100 miles voor de boeg naar Harrisburg. Matthys hoefde alleen maar zijn ticket om te boeken en ik moest eerst in Washington DC, zien te komen. Slechts 250 miles volgens tom-tom. We spreken af, om 15.30 uur op het vliegveld te zijn. Het lijkt er tijdens de rit naar DC op, dat Dory steeds meer olie gaat verbruiken… Ik snap er niets van en vul een aantal keren olie bij!

Ik ben mooi op tijd op het vliegveld, parkeer Dory en loop naar binnen. Ik zie dat Matthys al is geland. Pak mijn telefoon en probeer hem te bellen. Hij neemt niet op, maar belt me al snel terug. Dan zien we elkaar na al die weken…  Een stevige omhelzing volgt, daarna nog een aantal……. We gaan onderweg naar Harrisburg, maar het gaat een lange rit worden. Alles staat vast.. Vrijdagmiddagspits. Je moet vanaf Washington dc, een behoorlijk stuk over de tweebaans highway rijden. Met veel stoplichten, die een enorme file tot gevolg hebben. We doen er ruim, drie en een half uur over om  van DC, naar Harrisburg airport en Harrisstreet te gaan. Maar het geeft niet, kunnen we ouderwets mopperen en lachen samen.  Als een wonder, is er een plek in de straat voor Dory en voor de Escape, van Matthys… Ook nog voor de deur. Dit bedenk je niet…. We zijn blij als we het huis instappen. Matthys is een week van huis geweest en ik bijna zeven weken…. We nemen bier en een borrel en eten wat. Na een heerlijke nacht, hebben we een lome hang zaterdag. Het is warm. We doen boodschappen en doen al vroeg de bbq aan voor een heerlijk broodje braadworst. DAT SMAAKT.

Zondag gaan we met Dory aan de slag. Het bleek, dat de airco niet alleen water naar buiten lekte, zoals het hoort, maar ook naar binnen. Matthys heeft 4 steelpannen water opgevangen, tijdens de rit afgelopen vrijdag naar Harrisburg. Dit wil ik Ina niet aan doen, dus aan de klus. We laten de motor een tijdje lopen met de airco aan. Er begint iets te druppelen, onder de motor. Alleen is het geen water uit de airco, het is olie!!! Dus daarom moest ik drie liter olie bijvullen eergisteren. We demonteren het een en ander, en er blijkt ergens een koperen ring te moeten zitten, om metaal, op metaal af te dichten. Die ring ontbreekt…. Gelukkig weet de overbuurman een automaterialen winkel, die op zondag open is. We gaan er heen, met de gedemonteerde onderdelen en kopen een setje koperen ringen en een nieuw oliefilter. Slechts 8 en een halve dollar!!!! Dat is lekker goedkoop. We rijden snel terug naar huis en zetten het hele spulletje weer in elkaar. Starten de motor en de lekkage van de olie is opgelost!! Great job!!!!!!!

We vinden het klussen aan Dory, voldoende voor vandaag en gaan lekker eten samen. We hadden eigenlijk nog willen bowlen vandaag, maar besluiten naar een film te kijken. Het airco probleem, dan maar morgen (vandaag) te lijf. Het dashboard moet er uit om bij de filters te komen. We denken dat het filter systeem verstopt zit, waardoor het water naar binnen loopt.

Vandaag moet Matthys gewoon werken en zit vaak en lang aan de telefoon. Als ik  alle schroefjes ga losdraaien, die het dashboard op zijn plek houden, kan Matthys zich niet meer inhouden en komt me helpen.  Het is een helse klus, om alles los te krijgen. Er zitten schroeven op de onmogelijkste plekken, maar uiteindelijk komen we een heel  eind. Het dashboard is er zo goed als bijna uit. Starten de motor, doen de airco vol gas aan en gaan wachten op lekkage….. Er gebeurt helemaal niets.  Geen lekkage, maar ook geen werkende airco, maar de kachel staat aan!!!???? Heel bijzonder. Ina krijgt geen natte voeten zo, maar om een maand met de kachel aan te rijden in 30 graden…. Nee bedankt!

Morgen gaan we weer verder met de wonderlijke wereld van Dory te ontdekken… Hoop maar dat het lukt. Volgens Matthys, gaat het helemaal goed komen. Daar vertrouw ik op. Ik ben in ieder geval heeeeeeeeel blij, dat de olielekkage is opgelost…. Nu de airco nog en Ina en ik kunnen op weg.

Jullie hebben waarschijnlijk op facebook gelezen, dat Ina de laatste dagen als moeilijk ervaart. Ze zijn zwaar! Ook hier in Harrisburg, lijken de dagen langer te duren dan 24 uur.  De afgelopen weken, zijn werkelijk voorbij gevlogen en deze laatste dagen, lijken in slow motion te gaan…… bijzonder!!!

Nog twee nachtjes!! We kunnen alle twee niet wachten!! Fijn!!!!!!