Op weg!

Als je op de pc of laptop mijn blog leest, kun je aan de rechter kant “links” zien. Als je daar klikt op “alle links”,  ga je naar een pagina, waar ik wat typische Rob muziek heb neergezet. Maar ook het nummer Highwayman! Met de vlam in de pijp, vond ik toch iets te ver gaan. Heb je een lekker muziekje erbij als je mijn verhalen leest. Is het niets, pech!! Dan lees je maar zonder muziek!

Vanmorgen was ik vroeg wakker(het is dinsdag de 19^e). Had de wekker op 7 uur staan, maar was er al een uurtje eerder uit. Heb last van m’n rug en heup, waardoor ik af en toe, niet meer weet hoe ik moet gaan liggen. Aangezien het een volgeplande dag gaat worden, waar nog een hoop moet worden gedaan. Dan maar vroeg aan de koffie. Gelukkig heeft Matthys een grote pot Ibuprofen staan, Dat helpt tegen de pijn. Ik gooi mijn vuile kleren nog maar even in de wasmachine. Dan maar weer spelen met Dory. Ik weet trouwens nu waarom Earl allemaal weggooi, bekers, bordjes enz had. Na mijn laatste ritje met Dory, toen ik hier in de straat aankwam, stonden er drie kastdeurtjes open! Ga maar opzoek naar elastieken of zo! Nu zijn de kastjes nog leeg, maar dat is straks anders. Zal een lekker bende geven als al m’n spulletjes tijdens het rijden, naar beneden komen. Ik kom nog een paar kastjes tegen in de badkamer, die ik nog niet eerder had gezien!! Stond troep voor en vandaag ga ik me, in de badkamer uitleven. Ik heb weer twee vuilniszakken vol met Earl bende en ben lekker bezig. Ga naar binnen, want ik lust wel weer een vers bakkie en lees jullie reacties op mijn blog. Natuurlijk ook even op fb kijken, nu kan het nog! Ik ga maar weer verder met de badkamer en als ik dat voor elkaar heb, is het tijd voor boodschappen. Het is best mooi poets weer. Slechts 21 graden en bewolkt, soms een beetje gespetter. Ik haal boodschappen bij de GIANT. Veel beter dan het eten van Wal-Mart, volgens Matthys. Ik loop ongeveer drie keer de winkel door, maar heb dan alles van m’n lijstje, behalve elastieken! Kan ze niet vinden, dan haal ik onderweg wel wat! Het kopen van eten voor iemand alleen is hier een hele klus. Grote verpakkingen van eten, daar wil je niets mee! Heel veel diepvries, maar dat is in de camper ook niet zo handig. Zit wel een vriesvakje in de koelkast, maar nee….. Als ik de winkel uit loop, denk ik ‘iemand heeft een schakelaar overgehaald” Het is bijna 30 graden! Kan ik vast wennen, zal ik maar zeggen. Ga morgen richting zuidwest, dus de temperatuur zal flink oplopen. Ben niet aan het klagen hoor! Als ik weer terug ben, ga ik eerst maat wat lunchen. Spreek met Ina via Skype. Mijn was zit nog in de machine en die gooi ik over naar de droger. Druk, druk, druk. Ik breng de eerste spulletjes naar de camper en zoek er geschikte plekjes voor. Ik neem een lekker flesje Heineken. Die neem ik maar niet mee. Wordt zo’n bende met vallende flessen. Ik zie Delores voor haar huis zitten, onder een parasol. Ze praat met andere buren. Ik ga naar binnen, pak een verlengsnoer en stekkerdozen, die Matthys, daar had geleend en breng het spul terug. Ik neem afscheid van ze en beloof, weer heel terug te komen. Krijg nog veel goede raad mee!! Honkbalknuppel naast je stoel en doe alle deuren op slot, ook tijdens het rijden. Eigenlijk heb ik altijd de bestuurdersdeur los. Ik ga het maar doen, kan geen kwaad.  Neem nog een lekkere Heineken en ga maar eten maken. Bedenk dat ik die was ook nog moet vouwen. Wasgoedte, noemt Ina dat. Heb dat maar eerst gedaan, daarna het eten. Ook de vuilniszakken moeten nog naar buiten en sleep 8 zakken naar de stoep. Wel erg veel, voor iemand alleen!!!  Morgenochtend zet ik elektra op de Dory. Kan de koelkast vast koud worden. Ik wil vannacht geen kabel over de stoep hebben lopen, dat is hier, vragen om moeilijkheden. Als je zo een groot gedeelte van de dag in Dory, doorbrengt, dringt het tot je door, dat hier veel armoede is. Je ziet regelmatig zwervers met een boodschappenkarretje door de staat lopen. In Nederland zie je dat ook, maar lang niet zoveel als hier. Van de week ging ik even op de fiets richting centrum. Ging langs de rivier. Daar kun je mooi wandelen en fietsen en er staan veel bankjes. Alleen zijn die bankjes allemaal bezet, door mensen die alleen nog maar een paar plastic zakken met spullen hebben en verder niets. Behalve dat je denkt, is er nu niets te regelen voor die mensen, is het best wel beangstigend. Zal wel wennen zijn. Ben bang dat ik dat, nog veel ga zien op mijn trip.

Woensdag: Als mijn wekker op de telefoon om 07.00 uur afloopt, zie ik op het scherm dat het nu zonnig en al 28 graden is. Ja hoor, nu al! Het is inderdaad zonnig als ik de gordijnen ietsje opzij schuif. Ik ga naar beneden, laat de koffiepot pruttelen en ga naar Dory. Ik geef haar elektrische voeding. Lekker, de koelkast draait. Gisterenavond had ik natuurlijk geen zin meer om kleren in te pakken en uit te zoeken, Warme trui hoef ik denk ik niet mee en twee jassen is ook wat overdreven. Maar goed, geen zin, dus moest ik dat nog doen voordat ik ging vertrekken. Had ik wel bedacht zo, maar valt dan toch tegen. Zeker als je ziet wat er beneden nog aan bende staat wat in Dory moet worden geladen. Eerst maar spulletjes sjouwen, daarna maar onder de douche. Ik ben zo toch nog ff zoet en alleen de fiets van Matthys blijft nog over. Dat is handig pap, die moet je meenemen, maar waar laat ik die en hoe zet ik dat ding vast??? Besluit eerst te gaan douchen en daar maar eens over de fiets na te denken. Ik neem hem niet mee, is mijn besluit. Zo’n sta in de weg en een fietser ben ik ook niet helemaal. Als laatste vul ik een koelbox, die ik wel mee neem met flesjes water en blikjes. Check het huis nog even en ga eindelijk rijden. Als ik over de brug van de rivier ga, weet ik het… Mijn gisteren gekochte etenswaren liggen nog in de koelkast. Wil ik eigenlijk toch wel hebben en draai om. Na 10 minuten sta ik weer voor de deur en Delores kijkt verschrikt op. Ben je al weer terug??? Nee hoor, geen zorgen. Ik pak mijn spullen en ga weer op pad. Dory, maakt haar naam direct waar. De eerste de beste afslag naar de interstate mis ik!!!! Heb je als je met je radio aan het klooien bent ipv opletten! Toch, na enig gedraai en gezoek, kan ik de juiste weg vinden. Eerst gaat de tocht naar het zuiden, naar Maryland en dan West Virginia. Er zijn hier hogere bergen dan het klimduim in Schoorl en de snelheid van Dory, loopt dan erg terug. Ik probeer eerst door extra gas te geven snelheid te houden, maar hoor aan het gegrom van Dory dat ze dat niet op prijs stelt. Laat mij het werk maar doen, lijkt ze tegen me te zeggen en besluit haar geluid te volgen. Het heeft totaal geen zin, om tegen die puisten op, de 30 jaar oude Dory over de kop te helpen. Dus gewoon op de rijstrook voor het langzame verkeer en knipperlichtjes aan. Dit gaat echt veel beter! Begin ik aan de zoveelste klim van de dag, ben ik bijna boven, stopt Dory er mee!!!!! Motor uit…… Ik kan gemakkelijk de vluchtstrook op, maar wat nu……Tank is leeg!!!!! Ik had nog niet verteld dat de brandstofmeter in Dory, NIET werkt!! Ik weet dat ik over moet schakelen naar de andere tank, dmv een schakelaar maar dat werkt niet helemaal lekker. Ik ga maar proberen te starten, want ik sta nog steeds aan de kant en moet nog steeds die puist op! Het motortje loopt weer!! Ik wil wegrijden en weer naar de normale rijbaan (hier wil je zo snel als mogelijk is van de pechstrook, vanwege de autobandenresten en troep), als Dory weer begint te sputteren. Weer aan de kant. Nogmaals geprobeerd om te schakelen en het lijkt nu goed te zijn. Dory doet het weer…HOERA.  Dan maar een pomp opzoeken.. Gelukkig is die er al snel en wil ik tanken. Creditcard er door, pistool in je tank hangen en tanken. Er gebeurt niets??? Wat is dit nu weer? Ik probeer verder op een ander tankstation. Zelfde verhaal…. Ik snap er niets van en vraag als domme Hollander aan een vrouwtje die naast me staat te tanken wat ik toch verkeerd doe? Ze vind het niet erg dat ik van die domme vragen stel en komt bij me kijken. Ik doe alles goed, maar vergeet één ding. De houder, waar het pistool in zit, moet je naar binnen klappen!!! Bijzonder hoor. Ze lacht en ik ben blij. Kan ik die tank weer vullen en verder. Hahahaha  Ik maak onderweg vele stops, om wat te eten, drinken en die stoel…Phoe, zere rug en geen Croes Controle.  Soms slaapt mijn rechter voet, maar ik ga door. Ik zoek op internet naar een campingsite en google geeft ook een plaats voor RV’s. Die maar doen, adres in de tom-tom en er heen. Hier wil je niet dood gevonden worden… Ik ga hier niet staan! Waar tommie me heenbracht is een soort slagveld van gestrande wagens en oude troep. Je kunt er inderdaad staan, maar dit wil ik niet!! Dan maar weer terug naar de route. De zon gaat onder, het is nog steeds 29 graden erg warm. In de buurt van Richmond – West Virginia is er eindelijk een Rest-area. Die zijn er bijna niet!!! Ik pak die maar, het is inmiddels donderdagochtend 1.00 uur!! Ik ga toch maar in de topsleaper, een paar uurtjes, ben gebroken!!!! Wat een indrukken, niet normaal Ik probeer te slapen, maar lukt me niet. Of toch! Is het plotseling 4.00 uur en dan 5 uur. Ik moet pissen als een kanon en ga er uit. Heeft me toch goed gedaan, beetje slapen. Dan op zoek naar koffie!  Zit ff met Barbara te contacten, of ze al een uitslag van de dokter heeft, bij een Macdonalds en ga weer verder.. Ik sta ongeveer twee honderdvijftig miles voor Springfield Illionois. Sta even, op alweer een grote parkeerplaats, Heb wat ontbeten en dacht maar eens mijn ervaringen op te schrijven. Vandaag ga ik niet ver rijden en straks maar op zoek naar een goede campplek. Die rit van gisteren heeft me behoorlijk gesloopt kan ik jullie vertellen…. Bijzonder veel indrukken opgedaan, geen foto genomen…. En soms hartverzakkingen gehad. Het is begonnen!

Dat verblijf op die parkeerplaats kreeg terwijl ik aan het schrijven was, had nog een vervelende bijsmaak. De topairco, stopte er mee. Ik was er klaar mee!! Dory heeft alweer dorst en ga weer langs de Mac. Om met Ina te spreken. Ze wenst me het beste. Het is inmiddels lunchtijd, en die hamburgerboer doet goede zaken. Er is altijd volk en nu veel ook. Maar ook buiten bij de macdrive…. Terug naar m’n verhaal. Ik ga maar weer verder met de ingegeven route en kom plotseling een bordje tegen, die ik hier nog niet eerder heb gezien.. Blauw, met een wit tentje erop. Zouden hier ook Dory’s mogen staan, of alleen tentjes??? Ik ga er kijken. Het is klein en er is geen sterveling, of toch. Een meisjes zegt me gedag en roept papa. Deze man Tim is de beheerder van dit spulletje. Ik vraag of ik kan blijven tot morgen en dat is geen probleem. Hij wijst me een plekje en ga er achteruit in. Helaas, werkt de stroompaal hier niet. Nee hé, denk ik, maar geen paniek zet hem verder de dan, stroom en water. Samen met Tim doe ik het  zonnescherm uit en hij vraagt of ik nog iets nodig heb en vertel hem dat de airco er vanmorgen mee stopte. Ik had al een zekering in de stoppenkast vervangen, maar dat was niet voldoende. Ik vraag of hij iets wil drinken en hij wil wel bier. We hebben het over ons leven, wat we zoal gedaan hebben enz. Hij heeft jaren gevaren, veel van de wereld gezien en heel veel kroegen bezocht. De man heeft 10 kinderen, bij 10 verschillende vrouwen. Niet echt een modelburgertje geweest, zeg maar. Hij heeft zijn hart op de goede plek en wil graag gastheer zijn en “het je naar de zin maken”. Soms wel wat erg opdringerig maar, ik sta het toe en vind het niet erg. Dan vertelt hij dat hij militair is geworden en in Afghanistan en Irak heeft gevochten. In Irak is hij drie jaar geleden getroffen door een kogel, in het hoofd. Hij heeft een jaar niets kunnen doen. Twee jaar geleden heeft hij met zijn zoveelste vrouw dit park overgenomen. Hij heeft zelf een prachtig toiletgebouw met erboven een kantoor gebouwd. Ziet er werkelijk perfect uit. (Kan Yvonne nog iets van leren). Inmiddels zijn er de eerste stappen gemaakt om het park met ruim 100 plekken te vergroten. Er staan nu 14 vaste RV’s en verder passanten. Een  hele grote investering voor deze mensen, waar zijn maandelijkse cheque van het leger zo in weg loopt.

 In de buitenkast van de generator, zat ook nog een kapotte zekering, maar nog steeds geen airco, Hij belt direct een vriend, die alles van airco’s weet, loopt over het dak van Dory en al bellend probeer ik het weer. Het werkt, airco is weer in bedrijf. Als het buiten 102 gr. Fahrenheit is, wil je wel graag een werkende airco. Gelukt. Hij wil er niets voor hebben. Als ik de camper in loop is de vloer nat. Daar komt Tim alweer aan. Ik ontdek het lek en hij gaat het straks verhelpen… Het gaat hard waaien en er komen donkere wolken aan. We horen al gedonder.. Snel loopt hij langs alle RV’s om uitgeklapte zonneschermen vast te zetten. Voor eentje is het te laat, stuk gewaaid. Hij komt terug, kijkt ook bij Dory naar het scherm en hangt het scheef. Maar ik sta vrijwel uit de wind, maar toch. Ik ga lekker douchen en ga ik eindelijk rustig zitten. Ik start buiten, maar ga door het weer, snel naar binnen. Nat en veel wind en de regen komt onder het scherm door. Ik doe lekker de airco aan en het wordt heerlijk hier. Bedenk me dat ik wel erg moe ben en ga even een halfuurtje op de bank liggen… Het worden een aantal uren en ik ben nog bekaf van alle indrukken van gisteren, vandaag en de korte nacht die ik heb gehad. Het is hier nu bijna 22.00 uur en ik ga zo van de bank een bedje maken.

Het is vrijdag ochtend, 06.30 uur. Werkelijk als een blok geslapen op dat bed. Wel een klus om het op te maken en als je klaar bent weer op te ruimen, maar voorlopig blijf ik dit doen. Ik zet lekker koffie en geniet van m’n bakkie, neem er nog een en een yoghurt. Dan nog maar even in die mooie douche van Tim en ik ben alle spullen aan het opruimen en aan het vast zetten. Dan komt Tim weer aangelopen. Ik vraag hem of hij nog even tijd heeft de waterproblemen met Dory te verhelpen. Geen probleem hoor, graag! Hij vertelde dat het afgelopen nacht flink had geregend. Zeker niet op Dory, niets gehoord!!!  Tim probeert met allerlei gereedschap en hulpmaterialen de leiding door te krijgen. Precies op een T-Splitsing, zit een gaatje. Het duurt en duurt, maar ik zeg niets, ben blij dat die man me helpt. Uiteindelijk is het gelukt. Hij heeft veel spulletjes, maar dit niet. Geen paniek. In het dorp Jamestown – Indiana, zit een hardwarestore, die heeft het wel. Hij haalt zijn auto en we gaan. Het is nog geen vijfminuten rijden, parkeren de auto en zien een brief aan de deur: Ben om 14.00 uur terug. Verder op zit een grotere plaats met Wal-Mart, ben de naam kwijt. Dan daar maar heen. Is maar 20 minuten rijden, maar is in werkelijkheid een halfuur. Het geeft niet, heb geen haast en ik wil water in de tank. Alleen de Wal-Mart verkoopt niet de connectors die we nodig hebben. Maar vlak bij zit een soort Welkoop. Die hebben het wel. Tim snuffelt tussen alle aansluitingen en weet het zeker. Deze moet het worden. Dan nog drie slangenklemmen en we kunnen terug. Onderweg leuke gesprekken gehad met Tim. Ik kan het goed met hem vinden en hij met mij. Als we terug zijn bij Dory, zie ik het al, verkeerde maat…. De connectors moeten in de leidingen worden aangebracht en afgesloten met die klemmen. Er zit maar één ding op, terug naar de Welkoop. Na een uurtje zijn we weer terug. Nu past het wel, alleen is het lastig, omdat je geen ruimte hebt in een keukenkastje alles aan te brengen. Uiteindelijk zit het hele spulletje weer aan elkaar en ik zit het water er weer op. Al snel hoor ik Tim een brul geven. Hij is nat, draait opnieuw de slangenklemmen aan en het is dicht. Het water loopt nu de tank in ipv over de vloer. Ik ben blij. Heeft, al met al, lang geduurd en we nemen om 13.00 uur afscheid. “Don’t travel the Interstate Rob, if you wanne see some of Indiana and the States”, daar was ik al achter gekomen natuurlijk, maar ja, je moet toch naar een soort start punt.

Als ik op de splitsing bij het dorp aankom, ga ik niet rechtdoor naar de Interstate, maar ga links af, De 234 West. Gaat heerlijk rustig, geen vrachtwagens die opduwen of inhalen en bijna geen verkeer. Ik heb een big-smile en ik schreeuw een paar keer hard. Ik doe het!!!! En Dory is blij, haar motortje zoemt. Ik kom door een werkelijk pracht gebied, riviertjes, bossen, oude hele kleine dorpjes en soms is de weg erg smal, maar alles is ok. Ik ben blij, maar heb behalve die yoghurt van vanochtend nog niets gegeten. Maar hier is niets. Na een haakse bocht, sta ik oog in oog met een hert. Sta je als Noord-Hollander toch wel raar op te kijken. Ga lekker in dat bos lopen en niet op de weg! Het hertje is snel verdwenen en ik kan mijn weg vervolgen. Dan is er een einde aan de 234 en kan ik links of rechts. Hier is een stadje, maar erg armoedig. Ik draai naar links, zet Dory aan de kant en zet de TomTom aan. Ik stel in, niet over snelwegen te gaan en geef het oude adres in. Nu ga ik over de highway, een soort provinciale weg. Kom niet meer door hele kleine plaatsjes en plots een camping bordje. Ik besluit door te rijden, want ik heb toch wel trek gekregen. Ik blijk in Tuscola – Illionois te zitten. Daar is weer een restaurant van inmiddels mijn vriend en kan er gelukkig parkeren. Het is hier bijna 17.00 uur en wil Ina nog even laten weten dat ik het nog doe. Als ik op mijn telefoon kijk, is het bijna 16.00 uur. Het tijdsverschil dames en heren is nu dus 7 uren. Probeer met Ina te spreken via Messenger, maar die is denk ik al naar bed. Ze heeft Jules te logeren en ben benieuwd hoe het gaat… zal wel goed gaan, ik hoor het wel. Dan Barbara maar, die is altijd wakker maar ook dit lukt niet. Wandel nog even door FB e zie Hans met z’n camper, die hij net heeft gekocht op de foto staan. Pas je wel op mannetje met dat ding, ze zijn hoog en breed hoor!!!!! Hahaha.

Als ik mijn eten op heb en de nieuwssites heb bekeken ga ik terug naar Dory en stuur op het bordje van de camping af. Lijkt me toch wel mooi voor vandaag. Ik heb trouwens zin in een biertje. Als ik op de camping aankom, blijkt dat je overal kunt gaan staan. Er zijn ook stroompalen, dus mooi in de buurt van zo’n paal. Stekker erin, koelkast is aan en de airco loopt. Heerlijk buiten dit verhaal afgeschreven en morgenochtend, ga ik wel weer langs die Mac. Ik zal er geen eten bestellen, alleen koffie en dan dit verhaal om m’n blog zetten. Het is bezig, ik ben op weg!!!!

Liefs,   Rob.

ps Miike, Deze update heeft niets met je opmerking te maken...hahaha